ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΔΙΗΓΗΜΑ

"Στενοχωριόμουν που δεν είχα παπούτσια
μέχρι τη στιγμή που αντίκρυσα κάποιον δίχως πόδια"
Λουντέμης

Η απογευματινή χειμωνιάτικη λιακάδα σημάδεψε τα ψήγματα της θαλπωρής της και κρύφτηκε στον κόρφο της αστρομαντινάδας τ'ουρανού.

Η περιρρέουσα χαρά της αναμονής άπλωσε στην ατμόσφαιρα μια ευοσμία Χριστουγεννιάτικη. Οι τελευταίες παρέες των αγοριών με τις καράβες τους, έψαλαν τα κάλαντα, χουχούλιασαν τα ξυλιασμένα τους χεράκια και έκρυψαν ευλαβικά τα μπαξίζια τους στην τρύπα του καραβιού τους.... Περισσότερα

Ο ΤΡΥΓΟΣ

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΛΗΜΝΟΣ ΤΟΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ ΤΟΥ 2015
Λένε πως το καλό άρωμα διαρκεί και με κάθε απαλή τριβή αναδύεται.
Κι όπως το Σανέλ Νο 5 έμεινε συνδεδεμένο με την αλησμόνητη Μαίριλυν Μονρόε,έτσι και το άρωμα της νιότης έχει άρρηκτη διασύνδεση με την ψυχή του καθενός μας.Λίγο να ταρακουνηθεί ή μνήμη από αντικείμενα ,εικόνες,σκέψεις,αυτό αναδύεται και σ'αγκαλιάζει σαν ο κόρφος σου ο μητρικός.
Κατεβαίνοντας χθες στη Μύρινα, ανάμεσα στη πρωινή δροσιά
της Σεπτεμβριανής νοτιάς...συνάντησα τον τρύγο.Ή εικόνα ήταν στιγμιαία_,όσο το επέτρεψε η ταχύτητα του... Περισσότερα

ΤΟ ΣΚΛΙ

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΛΗΜΝΟΣ τον Οκτώβρη του 2015.

Με αφορμή μια φωτογραφία που ή φίλη Δέσποινα Ασλανάκη ανάρτησε στο facebook...ο νους μου βγήκε σεργιάνι στα σοκκάκια της Μύρινας...κι εκείνα του Αντρωνιού...κι εκείνα της Ατσικής.Ή φωτογραφία φιλοξενεί τέσσερις αγαπητότατες κυρίες, φίλες τε και συγγενείς,να κάθονται ή μια δίπλα στην άλλη,μπροστά σε γνωστή αυλόπορτα,αγαπημένη..στο ΣΚΛΙ.

Το σκλί...τα σκλιά.Υποθέτω πως ή λέξη είναι σύντμηση της λέξης σκαλί. Τώρα οι Λημνιοί γραμματολόγοι ας δώσουν τη δική τους ετοιμολογία Εγώ δε θα ασχοληθώ με τη λέξη ,αλλά με τον έννοιά... Περισσότερα

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ - ΠΡΩΤΟΥΓΕΝΝΑ

Δημοσιεύτηκε: 18 Δεκεμβρίου 2013 | Εφημερίδα ΛΗΜΝΟΣ

Στην αυλή της Φουσιάνενας δέσποζε μια πελώρια κουκουναριά.Δυό τρείς μέρες πρίν απ'τα Χριστούγεννα η κυρά Μαρία φώναζε απ' το βορινό της παραθύρι..."Ελένη στείλε κάποιον να κόψει το δέντρο των παιδιών".
Έτσι ένα ολόδροσο κλωνάρι πεύκου στήνονταν στη γωνία του καθιστικού και έστελνε μυρωδιά ρετσίνης σ'όλο το χώρο.Ένοιωθες πως ναι τα Χριστούγεννα είχαν φτάσει.Ανάμεσα στις βαθυπράσινες βελόνες πρόβαλαν σφιχτά κωνοειδή κουκουνάρια.Τα τυλίγαμε με ασημόχαρτο απο τα τσιγάρα Άσσος του πατέρα και φάνταζαν... Περισσότερα

ΟΙ ΚΟΚΚΙΝΕΣ ΚΑΛΤΣΟΠΑΝΤΟΥΦΛΕΣ

Δημοσιεύτηκε: 5 Δεκεμβρίου 2012 | Εφημερίδα ΛΗΜΝΟΣ

 
1888 ( χριστουγεννιάτικη  περιπλάνηση με ξεναγό τον Ρ. Κουρτίδη )
Απόσπασμα
«ιδέτε εκεί εν τω εστιατωρίω ποία απαστράπτοντα εξ ανυπομονυσίας βλέμματα προσηλούνται επί του ανοιγομένου δέματος των δώρων! Αι καρδίαι πάλλοντα,ι αί αναπνοαί μόλις ακούονται, αίφνης ακτίς χαράς, ακτίς ανεκλαλήτου ευτυχίας φωτίζει τους οφθαλμούς, ο μικρός πόθος, το προσφιλές όνειρον εξεπληρώθη! Η ψυχή είνε τόσον μικρά εισέτι, ώστε εν άθυρμα αρκεί να την πληρώση. Βραδύτερον βραδύτερον καθίσταται άβυσσος και δεν ευρύσκομεν αρκούσαν... Περισσότερα

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΟΝΕΙΡΟ

Δημοσιεύτηκε: 7 Δεκεμβρίου 2011 | Εφημερίδα ΛΗΜΝΟΣ

Κάλε καμένε κοτζάμ άντρας να κλαις γιατί 'πνάς! Κλαίνε μαθές οι άντρες;»

Μπορεί οι άντρες να μην κλαίνε, η ψυχή όμως της ίδιας της Φωτεινιώς που ξεστόμιζε τις αντρειωμένες κουβέντες, έκλαιε πικρά και απαρηγόρητα μέσα στο ξυλιασμένο της κουφάρι. Πάνε τρεις μέρες τώρα, που δεν είχε ούτε μια “βρασά αρβύθια”, να ξεγελάσει την πείνα των παιδιών της. Δώδεκα χρονώ ο Κωνσταντής της και δέκα το Δεσποινιώ η αδερφή του, βρέθηκαν στα θεμέλια της ζωής τους δίχως σκαλωσιές. Έτσι, ζούσαν και αυτά, την κακοτυχιά της γενιάς τους που... Περισσότερα

ΜΕ ΓΕΥΣΗ ΣΟΚΟΛΑΤΑΣ

Δημοσιεύτηκε: 31 Δεκεμβρίου 2009 | Εφημερίδα ΛΗΜΝΟΣ

Από τότε που έγινα γιαγιά έχω εξαντλήσει όλη μου τη φαντασία στα παραμύθια.Οποιαδήποτε εικόνα ψαρέψω σε ενδεχόμενο ρεκτιφιέ της μνήμης μου και αποφασίσω να την ιστορίσω, η εγγόνα μου μου λέει."Όχι έτσι γιαγιά...πες πρώτα μια φορά ,κ'εναν καιρό."
Μια φορά κ'εναν καιρό λοιπόν Βαρβαρούλα μου ήταν δυό αδερφούλες, η Ουρανούλα και η Ρούλα και ζούσαν ευτυχισμένες με την οικογένεια τους σε ένα όμορφο νησί.Τη γιαγιά τους την έλεγαν Βοτώ.Ηταν τόσο γλυκιά που οι δυο αδερφούλες την φώναζαν σοκολάτα.
"Ήταν... Περισσότερα

ΞΕΦΑΝΤΩΜΑΤΑ

Δημοσιεύθηκε: 2 Απριλίου 2014 | Εφημερίδα "Λήμνος"
 
Όταν οι μνήμες οι σχετικές με τα ήθη και τα έθιμα κρατούν, καλό είναι να κατατίθενται.
Ποτέ δεν πάνε χαμένες.
Το κάρο της παράδοσης αργά ή γρήγορα περνά και τις μαζεύει, χτίζει το σκαλοπάτι που πρέπει να πατήσουμε για να δομήσουμε το παρόν και ν’ αρμολογήσουμε το μέλλον… τη κληρονομιά των επιγόνων μας,
Το έχω ξαναπεί, το επαναλαμβάνω. Δεν είναι δικό μου είναι του Φώτη Κόντογλου (1885-1965) λογοτέχνης, ζωγράφος, αγιογράφος «Λαός που έχει χάσει την παράδοση του είναι σαν τον άνθρωπο που έχει χάσει... Περισσότερα

«ΣΑ’ ΜΠΑΝ ΣΑ’ ΓΚΑΤ»

Δημοσιεύθηκε: 8 Μαΐου - 7 Αυγούστου 2013 | Εφημερίδα "Λήμνος"

 
«Ο μοναδικός τρόπος να ξεπεράσεις την πατρίδα σου, είναι να ξεπεράσεις τον εαυτό σου»
Πειράζει που εγώ δε θέλησα ποτέ να ξεπεράσω τον εαυτό μου;  Ή, πιο εύστοχα, ρωτώ: υπάρχει Λημνιός που θέλει να ξεπεράσει τη Λήμνο;  Προδοσία μου φαντάζει το ξεπέρασμα.  «Σα’ μπάν σα’ γκατ» της Αγοράς θα επιχειρήσω να σας πάω.  Δε στοχεύω σε ιστορικές καταχωρήσεις.  Άλλωστε, στη μνήμη μου θα βασιστώ – που ξεκινά απ΄ το τέλος της δεκαετίας του ’40 μέχρι το τέλος της δεκαετίας του ’50.
«Αυτά που αγαπάς αντέχουν... Περισσότερα

Η ΜΑΓΕΙΑ ΤΟΥ ΑΣΠΡΟΜΑΥΡΟΥ

Δημοσιεύθηκε: 24 Απριλίου 2013 | Εφημερίδα "Λήμνος"

Σκαλίζοντας το κίτρινο συρτάρι μαγνήτισαν το βλέμμα και τη μνήμη μου δυο ασπρόμαυρες φωτογραφίες Πρωτομαγιάς.
Η μια, αυτή με το γραμμόφωνο καταμεσής της παρέας, απεικονίζει πρωτομαγιάτικο ξεφάντωμα στο Μούδρο, το 1956 και ανήκει στη συλλογή συγγενικού μου προσώπου. Η άλλη απεικονίζει πρωτομαγιάτικο γλέντι στον κάμπο της Μύρινας, το 1957, και ανήκει στην προσωπική μου συλλογή.
Ένας χρόνος διαφορά στάθηκε ικανός να βάλει στο χρονοντούλαπο της μνήμης το ρομαντικό γραμμόφωνο και να ενδώσει στη ζωντάνια των... Περισσότερα

Pages